KRİSTİN HANNAH YİNE HARİKALAR YARATMIŞ"İLKBAHAR RÜYASI"

Bence sevgiyi en iyi anlatan yazarlardan biri Kristin Hannah.Onun kitaplarını okurken içimden bir sıcaklık aktığın ve gözlerimin dolduğunu mutlaka hissederim.Duyguları öylesine içten ve doğal bir dille anlatıyor ki sanki kendiniz yaşıyormuşsunuz gibi oluyorsunuz.Aslında anlatmaya gerek yok.Aile,arkadaşlık,dostluk kavramlarına önem veriyor ve sevgiyi hissetmek istiyorsanız okuyacağınız tek yazar.Bu kitabı da diğerleri gibi olduğundan kitap ayırmayın okuyun diyorum.
Küçük  bir alıntı ile içeriği özetleyelim:

"Sevgi bedenler gibi değildi, hiçbir yere gitmezdi, sonsuza dek var olurdu.İçinizde kalır, anlar ve anılara karışırdı. Angel gözlerini yavaş yavaş açtığında gözyaşlarının arasından Madelaine ile Lina'yı gördü.Artık sevgiyi onlarla bulacağım Francis.Yemin ederim."

FİLM TADINDA BIR KITAP DAHA "NEHIR ŞARKISI"

Karen Whıte,bu kitap sayesinde tanıdığım ve bundan sonra okuma listeme alacağım bir yazar.Kitabı bir yarışma sayesinde kazandım ve bu nedenle çok mutluyum.Tam benim zevkime hitap eden aşk,macera ve sırlarda dolu sürükleyici romanlardan.
Julie ,oniki yaşındayken kız kardeşini kaybetmiş ve bu durumdan kendini suçlu hisseden yalnız bir kadındır.Bir gün karşısına kendi gibi yalnız biri olan Monica çıkar.Monica bir süre sonra beş yaşındaki oğlunu ve terkettiği ailesine yakında bulunan evini Julie'ye emanet ederek vefat eder.Julie,çaresiz yanına küçük oğlanı da alarak bu eve doğru yola çıkar.Orada onu Monica'nın kaçışındaki gizemler ve acılı ailesi bekliyor olacaktır.Okumaya başlayınca sizde bu sırları öğrenecek ve her sayfada merakla birbirini kovalayan çözümler ve yeni bilinmezlerse karşılaşacaksınız.
Bazı kitaplar reklam kurbanı oluyor diye düşünüyorum.Bu kitap bence bir çok bestelerden daha iyi ve okunmayı hakediyor.Yalnızca yeterince tanıtılmadığını düşünüyorum.Eminim okuyanlar bana hak verecektir.
Yeni kitaplarda ve yeni yorumlarda buluşmak dileğiyle...

SARAH JIO'DAN ETKILEYICI BIR ROMAN DAHA "SON KAMELYA"

Yeni keşfedip zevkle tüm kitaplarını aldığım yazar Sarah Jio,yine çok güzel ve sürükleyici bir eser ortaya koymuş.Bu güzel eser için yazara ve her zaman güzel kapak tasarımlarıyla beni çeken Arkadya yayınlarına da teşekkür etmek istiyorum.Kitabı Kocaeli Kitap Fuar'ını gezerken almıştım.Doğrusu standdan ayrılmakta çok zorlandım.Öyle güzel kitap kapakları vardı ki konularına bile bakmadan tüm kitapları alasım gelmişti.Malesef yeterli bütçem olmadığından sadece gözlerime Bayram ettirebildim.
Kitaba gelirsek;
1930 yılları ile 1990 yılları arasında bir şatoda geçen sırlarda dolu hayatları konu alıyor.Sırların anahtarı ise o dönemlerde şatonun kahyası olan bir kadın.Eşine ender rastlanan bir kamelyadan yola çıkarak farklı dönemlerde yaşamış kadınların hayatlarını kesiştiren roman hem anlatımıyla hem de konusuyla sizi içine çekiyor.Başlangıçta iki farklı dönemi takip etmenin güç olacağını düşünsenizde okudukça yanıldığınızı anlıyorsunuz. Kurgusu çok iyi.Tek eleştirim sonuna olacak.Yazar mutlu sona ulaşmak için fazla tesadüf içeren bir son bulmuş. Bence bu son kitabı fazla masası yapmış.Yine de okumaktan sıkılmadığım güzel bir kitaptı.
Kitaptan sevdiğim bir alıntıyı paylaşmak isterim:
"Fark ettim ki insan çoğu şeyle mücadele edebilir ama seveceği kişiye asla kendi karar veremez.K alın seçtiği kişiyi ,istese de değiştirmez.Korkarım, bu hayatımda yaşadığım en büyük felaket olacak."
Yeni kitaplarda ve yeni yorumlarda buluşmak dileğiyle...

                                   

                                     
                              

BIR MADEN KAZASI BINLERCE DERS

Soma da yaşanan facia da hayatını kaybeden işçilerimize Allah'tan rahmet dilerken,ölümlerinin bile bize bir ders vermek için olduğunu görerek şaşırıyorum. Mekanları Cennet olur inşallah...
 Bu kazada kurtulan insanların yaşadıkları bana bir kez daha doğaya ne kadar önem vermemiz gerektiğini hatırlattı.Tek ihtiyaçları bir nefeslik oksijende.Oysa biz açık havada yaşayan insanlar onu ne kadar bol harcıyorduk.Çoğumuz soluduğumuz havanın bile farkında değildik.Zaman gelecek biz de bir nefese muhtaç olacağız,böyle giderse...Tüm ormanları kesip bina inşasına devam edersek,sırf güzel kokmak için binlerce deodorant kullanıp havayı kirletirsek,sanayileşmeye korumasızca devam edersek...Kısacası artık doğayı korumamız gerektiği düşüncesini hepimizin benimsemesi ve görevlerini yerine getirmesi gerekmektedir.Özellikle siyasettekilerin bu tür farkındalıkları yaratmaya çalışanlara huzuru bozan eylemciler gözüyle bakmayın,yapıcı ve destek olmaları gerekir.
Bu kazanın bize öğrettiği bir acı gerçekte yeterli kurtarma bilgimizin olmaması.Ülkemizde kurtarma birlikleri çeşitli sektörlerde görevli arkadaşların gönüllü olarak bir araya gelmesi ile oluyor.Örneğin ben sağlık camiasında olduğumdan bizim ekiplerin normal zamanlarda hastanede çalışıp olay zamanlarında toplanıp hareket eden bir gönüllü grubu olduğunu biliyorum.Zaman zaman eğitim yapılsa da bu iş tamamen kişilerin isteğiyle doğru orantılı.Oysa felaket anında müdahale edecek özel bir birim yapılsa,onların tek işi bu konu olsa,sürekli tatbikatlar yapıp vatandaşa da belli konularda eğitim verseler daha verimli bir çalışma olur.
Yine bu kaza bize gösterdi ki ülkemizde denetimler maalesef kağıt üzerinde.Denetim ekiplerinin her daim bir formu olur.Şu varsa artı,bu yoksa eksi,bunların çoğunluk oranlarına göre de yeterli ve ya yetersiz.Var olan mevcut ihtiyaçı karşılayacak niteliklere sahip mi,yeterli mi,kullanım kolaylığı var mı bakılmaz.Pratikte yapılan ihtiyaca en ucuz şekilde cevap vermesidir.Ben bir malzeme alınırken sahada çalışanlara sorulduğuna hiç tanık olmadım.Bu konuda farklı düşünenlerin yorumlarına açığım ama genel uygulamanın böyle olduğunu düşünüyorum.Bu yüzden de sorunlar çıktığını biliyorum.Sahada çalışanların fikirlerine değer verilmesini istiyorum.Bir işi en iyi içinde olan ve bizzat zorluklarını yaşayan bilir.
Bu kazanın bize anlattığı daha çok şey var.Ölen yüzlerce insana boşuna ölmediklerini ispatlamak içim mücadele etmeli ve düzeltebileceğimiz yanlışları düzeltmeliyiz.Burada çıkar çatışması olmamalı.Insan hayatının bu kadar ucuz olmadığı ispatlanmalıdır.
Elveda karalara bulanmış aydınlık yüzler.Cennet mekanınız olsun...

"HALİÇTE YAŞAYAN SİMONLAR" GEÇ KALMIŞIM OKUMAKTA...

Doğrusu bu kitabın yayınlanabilmiş olması beni çok şaşırttı.Yaşadığımız şu zamanlar eleştirinin ve yapıcı da olsa karşıt fikirlerin kabul edilemediği bir dönem olduğundan cesaretinden ötürü Hanefi Avcı'yı kutlamak lazım. Hoş kendisi cezaevine girmekten kurtulamadığından kitabın yayınlanmasının iyi karşılanmadığı da ortada ya ...
Kitapta Emniyet mensubu Hanefi Avcı'nın uzun yıllar edindiği mesleki tecrübelerini ve PKK,terörle mücadele,hayali ihracat,banka dolandırıcılığı,uyuşturucu mafyası gibi konularda yapılan mücadele ve yanlışlıkları da anlattığını görüyoruz.Kendi düşüncelerini,olayların seyrini sade,anlaşılır ve etkili bir dille ifade etmiş.Acemilik dönemlerinden ustalık dönemlerine geçişi,kendinde ve içinde bulunduğu teşkilattaki tecrübe eksikliklerini ve hataları gayet olgunlukla algılayıp eleştirebilmiş.Çıkardığı derslerle hayatını işi uğruna kendini eğitmeye adamış inançlı ve güçlü bir kişilik.Doğrusu ders alınacak çok nokta var.
Okumaya başladığım ilk sayfalarda kendi mesleğimdeki acemilik dönemlerim aklıma geldi ve ben de Hanefi Bey'e katıldığımı fark ettim.Bizim ülkede mesleki anlamda en büyük sorun yeterli saha deneyimi olmaması.Sular seller gibi kitap ezberliyor,sürekli sınavlara girip çıkıyor,bir sürü teorik bilgi alıyoruz ama göreve başlarken tam bir acemi çaylak manzarası sergiliyoruz.Okul döneminde yapılan stajlar çoğunlukla mezun olmak için gerekli notu almaya yönelik.Oysa daha uzun vadeli ve daha hayatın içinde olan stajlar olsa kimse bu zorlukları yaşamaz.Ben de tıp fakültesinden mezun olduğumda ilaçları biliyordum ama kırmızı reçete kaç nüshaşyeşil reçete kaç nüsha,ssağlık ocağı idari amiri ne yapar,hangi durumlarda adli rapor yazılmalı gibi basit şeyleri çalışırken öğrendim.15 Günlük bir sağlık ocağı stajını tatil gibi geçirip tek başıma bir köy sağlık ocağına atandığımda sudan çıkmış balığa döndüm.Elinizde hiç bir tahlil imkanı yokken hasta muayenesini ve tedavisini yapmak zorunda kaldım.Bu yüzden Hanefi Avcı'nın ne demek istediğini ve nelere karşı olduğunu çok daha iyi anlayabiliyorum.Ülkenin geleceği için elini taşın altına koyduğu için de teşekkür ediyorum.Dilerim gelecek ona da güler...
Yeni yorumlarda ve yeni yayınlarda buluşmak dileğiyle...

DOĞAYI ANLAMAK İÇİN MUTLAKA OKUNMALI" BİR ÇİFT YÜREK"

Marlo Morgan imzasını taşıyan bu kitabı alıp arka kapak tanıtımını okuduğum da çok ilgimi çekmişti. Hemen okumaya başladım. Okudukça aslında biz insanların yaşamı ne kadar zorlaştırdığımızı ve yozlaştırdığımızı daha iyi anladım. Sonuçta hayatın amacı nedir ki? Bir gün hepimiz yok olacağız. En tanınmışlar,en iyiler,en kötüler hatta en unutulmaz denilenler bile bir gün unutulacaklar. Kalıcı olan sadece yaşanan duygular. Aşk,nefret,kin,hırs...Sadece el değiştirecekler ama kıyamete kadar var olacaklar.Öyleyse ölüme kadar nasıl yaşamalı?Kendini mutlu etmek için mi,hırslar için mi yoksa çevren için mi?
Nedendir bilmiyorum,kitabı bitirdiğimde aklıma ilk gelen düşünceler bunlardı.Bu kitapta yazılanlar,Amerikalı bir kadının ilkel bir topluluk olan Aborjinlerle yaşadığı kısa bir yolculuğun öyküsüydü ama yaşam felsefeleri beni çok etkiledi. Onlar için doğa,insanlığa hizmet için vardı ve bizlerde ondan yararlandığımız ölçüde onu korumak ve ona saygı duymak zorundaydık.Doğada var olan her şeyin bir yaratılış sebebi vardı .Kötü ve ya anlamsız olduğunu düşündüğümüz her şey zamanı gelince anlam kazanacağından yaratılan hiçbir şeye yargısal yaklaşılmamalıydı. Medeniyetle içiçe büyümüş bir Amerikalı'nın ilkel hayat olarak başladığı yolculuk ona medeniyetin ne olduğunu sorgulatacak kadar şaşırtıcı geçiyor.Sizde bu yolculuğa çıkmak ve doğayı anlamak istiyorsanız bu kitabı kaçırmayın derim.

 yeni kitaplarda ve yeni yorumlarda buluşmak dileğiyle...

KİTAP EYLEMİ: ÇEKİLİŞ VAR!

KİTAP EYLEMİ: ÇEKİLİŞ VAR!: Kıymetli şairimiz İbrahim ÖKSÜZ'ün katkılarıyla sizlere bu güzel kitabı hediye ediyoruz... EVVEL SEVDA İÇİNDE http://kitapey...