16 Aralık 2013 Pazartesi

Kağıttan Kentler- John Green



   "Rutinlerden kurtulmak lazım Margo olmak lazım. "

   Kağıttan Kentler benim için çok çok güzel bir deneyimdi. Birçok sayfada duraksadım ve düşündüm. Aşkı, gençliği, ergenliği, lise yıllarını hepsini tek tek yargıladım. Ve bir kez daha kitabın sonunda tüm tahminlerimin yıkılmasına göz yumdum.

   Ana karakterimiz: Q
   Bir de karşı penceredeki çocukluk arkadaşı: Margo

   Margo gibi kızlar hep daha sempatiktir bana göre. Yani ilgi çekici olmayı seven ama bunu davranışları yerine farklı malzemelerle ortaya koyan. Yani mesela Margo'nun renkli kıyafetler giymesi, gizli bir plak koleksiyonun olması vs. Böyle kızlar sadece bana sempatik gelmiyormuş demek ki. Q'da Margo'ya fazlaca ilgi duyuyor. Ne kadar Margo'nun özgür tavırları Q'nun sakin kişiliğiyle örtüşmese de BU AŞK İMKANSIZ DEĞİL.

"Bazen Margo gibi hissediyorum özgürlük için parçalanan ama sonu belli olan bir kağıttan insan."

   Yazar bu kitapta yeterince gençlik dönemlerine değinmiş. Dönem müzikleri, bilinmeyen şehirler, fedakar arkadaşlıklar, cesaret isteyen aşklar. Hepsini ele almış. Ve çok iyi ele alımş öyle böyle değil. Kapılıp gidiyorsunuz ve kitap bitene kadar kurtulamıyorsunuz.

***Bu kitap beni Aynı Yıldız'ın Altında'dan daha çok etkiledi. Bilmiyorum belki Q'da kendimi bulmuşumdur belki de Q gibi olmak istemişimdir.

"...Kağıttan evlerinde yaşayan bütün şu kağıttan insanlar, kendilerini ısıtmak için geleceği yakıyorlar."



3 yorum:

  1. aldım notumu, aslında 1-2 defa daha gördüm kitabı başka bloglarda ama şimdi daha fazla dikkatimi çekti sanki ...

    YanıtlaSil
  2. kitabı okumayanlar okumasin!!!!
    Kitabı bende çok beğendim sonuna takılı kaldım sanki largo gitmekten vazgeçmiş ve quentinle eve dönmüş gibi geldi sizce ???

    YanıtlaSil